Ένα διαφορετικό καλοκαίρι στη Σερβία

Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι o καλύτερος τρόπος να εξασκηθείς στη γλώσσα που μαθαίνεις είναι να περάσεις κάποιο χρόνο στη χώρα όπου μιλούν αυτήν τη γλώσσα. Ο σπουδαστής μας, ο Μάκης, πέρασε ένα χρόνο μαθαίνοντας σέρβικα και με υπομονή περίμενε να βγει η προκήρυξη για καλοκαιρινές υποτροφίες. Όπως λέει ο ίδιος, παρόλο που είχε ξαναπάει δύο φορές στη Σερβία, οι μέρες που πέρασε εκεί ήταν λίγες και δεν ήθελε να χάσει αυτή την ευκαιρία- να ζήσει ξανά μια «σύντομη φοιτητική ζωή» και να ξεφύγει  από τα συνηθισμένα.

Έτσι, έκανε τα χαρτιά του και ετοίμασε τη βαλίτσα του πριν ακόμα μάθει ότι πήρε την υποτροφία. Μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο του Βελιγραδίου αναγκάστηκε να την ανοίξει και να ψάξει για πιο ζεστά ρούχα. Η πρώτη επίσκεψη στο Βελιγράδι από τότε που άρχισε να μαθαίνει τη γλώσσα του έφερε και τον πρώτο ενθουσιασμό με το γεγονός ότι καταλάβαινε τις επιγραφές και τις πινακίδες. Από το αεροδρόμιο, πήγε μέχρι την πλατεία Slavija με το λεωφορείο και μετά με τα πόδια προς το Ναό του Αγίου Σάββα. Δεδομένου ότι πρόκειται για έναν επιβλητικό ναό των 1.800 τμ δε μας φαίνεται παράξενο που ο Μάκης το χρησιμοποίησε για να προσανατολιστεί σε μια πόλη που δεν την ήξερε τόσο καλά. Όταν έφτασε στις φοιτητικές εστίες, ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησε ήταν ο φύλακας, ο οποίος δε μιλούσε αγγλικά και με τον οποίο δοκιμάστηκαν τα σερβικά του.

Γέφυρα του ποταμού Σάββα ή γέφυρα των τραμ

Πεζόδρομος Knez Mihailova

Την επόμενη μέρα άρχισε το πρόγραμμα. Όλοι μαζί ξεκίνησαν από τις εστίες προς τη Φιλολογική Σχολή, η οποία βρίσκεται σε ωραίο κεντρικό σημείο της πόλης και συγκεκριμένα, στον πεζόδρομο της Knez Mihailova. Σε μια άκρη αυτού του πεζόδρομου βρίσκεται το άγαλμα του Πρίγκηπα Μιχαήλ. Οι Σέρβοι, όμως, για κάποιο λόγο δεν κλείνουν ραντεβού στο άγαλμά του, αλλά μπροστά στο άλογό του (kod konja). Στην άλλη άκρη του πεζόδρομου, βρίσκεται το πάρκο και το κάστρο με τις εκκλησίες του, ο ζωολογικός κήπος, το τρενάκι, τα καφέ και άλλα πολλά αγάλματα ανάμεσα στα οποία είναι και εκείνο του Ρήγα Φεραίου. Το ξέρετε ότι φυλακίστηκε εκεί, στον πύργο Nebojša;

Η τάξη του Μάκη

Στη Φιλολογική Σχολή του Βελιγραδίου συγκεντρώθηκαν περίπου 50 άτομα. Φοιτητές από χώρες όπως Κίνα, Ιαπωνία, Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ, Ρωσία, Σλοβακία, Πολωνία, αλλά με την πλειοψηφία να είναι Έλληνες. Μετά από μια συζήτηση, χωρίστηκαν σε γκρουπ σύμφωνα με το επίπεδό τους.

Η καθημερινή ρουτίνα περιλάμβανε μαθήματα μέχρι τις 12:30 κι έπειτα, ακολουθούσε εξάσκηση στο εξωτερικό περιβάλλον: βόλτες προς άλλες γειτονίες του Βελιγραδιού, βόλτα με το ποδήλατο, καφέδες και φαγητό. Μια κι αναφέραμε το φαγητό, ο Μάκης παραξενεύτηκε που οι Σέρβοι όλα τα τρώνε σε μορφή σούπας. Για να ξεφύγει από τις σούπες (που έβλεπε και στα όνειρά του, πλέον), έφτασε μέχρι τη λαϊκή, όπου βρήκε διάφορα μούρα (ροζ, μπλε και μαύρα), αλλά δεν τον βοήθησαν. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να δοκιμάσει τη pljeskavica και την karadjordjeva. Φυσικά, δεν παρέλειψε να δοκιμάσει και τοπική μπύρα και ρακιά. Όσον αφορά τη νυχτερινή διασκέδαση, μας λέει ότι μοιάζει πολύ με της Θεσσαλονίκης- απλά τις καθημερινές μέρες τα μπαρ έκλειναν στις 01:00, ενώ Παρασκευή και Σάββατο πολύ αργότερα και συνήθως όλος ο κόσμος έβγαινε εκείνες τις μέρες.

Το κτίριο της Βουλής 

Ο Μάκης διασκέδασε πολύ και ανακάλυψε όλες τις ομορφιές που έχει το Βελιγράδι. Ωστόσο, παρακολούθησε  με πολλή προσοχή και τα μαθήματα, μιλούσε κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη σερβική γλώσσα και όπως κάθε σωστός ταξιδιώτης, επισκέφτηκε αρκετά αξιοθέατα. Έτσι, λοιπόν, εκτός από τα ωραία μπαρόκ κτίρια στο κέντρο του Βελιγραδίου, του τράβηξαν το ενδιαφέρον και αυτά στην απέναντι όχθη του ποταμού Σάββα στο Νέο Βελιγράδι. Εκεί βρίσκει κανείς ψηλά και λίγο απρόσωπα κτήρια της πόλης σχεδιασμένα  κατά τη σοσιαλιστική εποχή. Επίσης, οργανωμένα με το σχολείο επισκέφθηκαν το Εθνικό Μουσείο, το Μαυσωλείο του Τίτο (το λεγόμενο Σπίτι των Λουλουδιών), το Εθνικό Νομισματοκοπείο, το Μουσείο της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και το Μουσείο των Παραισθήσεων.

Άγαλμα του Τίτο

Πύργος στην Άβαλα

Κι επειδή βρισκόταν μακριά από τη Χαλκιδική, αναζήτησε λίγη δροσιά στην Ada ciganlija (μια τεχνητή λίμνη κοντά στο κέντρο του Βελιγραδίου) και σε  μια κρουαζιέρα στο Δούναβη.

Εμείς χαιρόμαστε πολύ που ο Μάκης πέρασε ένα δημιουργικό και ξεχωριστό καλοκαίρι, που του επέτρεψε να βελτιώσει τις γνώσεις του στην αγαπημένη του γλώσσα, αλλά και να γνωρίσει νέους φίλους σε μία από τις πιο όμορφες Ευρωπαϊκές πόλεις. Φυσικά, τον ευχαριστούμε πολύ και για τις φωτογραφίες που μοιράστηκε μαζί μας και βλέπετε κι εσείς σε αυτό το κείμενο.

Θέλετε να μάθετε κι εσείς μία νέα γλώσσα φέτος; Δείτε στο www.speak.edu.gr  πληροφορίες για τις 20 γλώσσες που διδάσκουμε και τους καθηγητές και κάντε την εγγραφή σας με προνομιακά δίδακτρα για τα νέα τμήματα Οκτωβρίου.